Microblading techniek
Ongeveer een maand geleden was het eindelijk zo ver, ik kreeg wenkbrauwen!
Ik ben helaas niet geboren met twee volle bossen wenkbrauwen, nee het leken meer 2 afgebrande bosjes of dat ik er veel te veel aan geplukt had! En wenkbrauwen tekenen natuurlijk je gezicht. En ik vind mijzelf best goed met make up, maar mijn wenkbrauwen kreeg ik nooit perfect. Hallo sharpie brows!
Anyway een maand geleden dus heb ik de stoute schoenen aangetrokken en heb ik de keuze gemaakt om voor microbalding techniek te kiezen bij de schoonheidssalon. Dit sprak mij enorm aan omdat het zo natuurlijk lijkt en het semi permanent is, je hebt er dus heeeeeel lang plezier aan maar het is niet voor altijd.
Maar wat was het een stress die dag... ik kreeg pas een dag van te voren een email met informatie. Hierin stond beschreven welke verdovende zalf ik kon halen bij de apotheek. Dus ik gelijk naar de apotheek om het te kopen, het moest er immers een paar uur van te voren op! Zegt de oh zo vriendelijke vrouw aan de balie dat ik eerst een recept moest hebben. Wist ik veel?! Ik dacht dat het gewoon een zalf was die je kon kopen haha. Anyway ik snel contact opnemen met mijn huisarts, nou dat moest eerst even overlegd worden, voor een verdovende zalf serieus?! Ik kon de volgende ochtend wel weer terug bellen... HELP PANIEK ik moest de volgende ochtend al bij de schoonheidssalon zijn, en de zalf moest intrekken. Daar ging mijn afspraak.
Gelukkig stelde de schoonheidsspecaliste mij gerust en zei dat het allemaal wel goed kwam. Samen met mijn zus ging ik met spanning heen, ik had verschillende verhalen gelezen. De éen vond het erg pijnlijk, de ander voelde niks. Ook de schoonheidsspecialiste vertelde dat iedereen anders reageert. Een vrouw vol tattoos had gezegd dat ze liever weer haar arm liet tatttatoeëren. Nou daar lag ik dan vol goede moed!
En ik zal je zeggen, de pijn viel mij vies tegen! Een iniminie mesje wordt gebruikt om kleine sneetjes in je huid te maken en daarin komt pigment, zo worden wimperhaartjes gecreëerd. Het voelde alsof ze keihard over mijn wenkbrauw heen schraapte, en zo hoorde het ook! Bij elke sneetje kneep ik harder in mijn handen. En voor mijn gevoel duurde het uren. Terwijl het zetten zelf maar 40 minuten duurde.
Van te voren tekent de schoonheidsspecialiste met een potloodje de juiste vorm op je wenkbrauwen, net zo lang totdat jij tevreden bent. Hier zit ontzettend veel tijd in omdat het allemaal kaarsrecht moet. Daarna kiest ze de juiste kleur uit. In totaal heb ik er 2,5 uur lang gelegen.
Toen ik klaar was wist ik niet wat ik zag, dikke breede wenkbrauwen. Dat was ik helemaal niet gewend.. vond ik het wel mooi?! De schoonheidsspecialiste vertelde dat dit nog minder werd en dat de korsten eraf zouden vallen. En dat gebeurde na een week dus ook, mijn wenkbrauwen zag er niet meer uit en ze jeukten verschrikkelijk! mijn hele huid rondom mijn wenkbrauwen was droog en schilferig. En korsten met pigment vielen er af. Hield ik wel wenkbrauwen over?! Ik schoot alweer in de stress (ja ik ben een stresskip) maar gelukkig viel dat allemaal reuze mee en ben ik nu gezegend met mooi gevormde volle wenkbrauwen. En wat een verschil maakt dat in je gezicht!
Over een dikke week moet ik weer heen om het bij te werken, dit is een nabehandeling die bij de behandeling in zit. Ik hou mijn hart al vast voor de pijn. Maar hé wie mooi wil zijn moet pijn lijden ;). Omdat ik deze blog na de behandeling pas begonnen ben heb ik geen voor en na foto's, maar ik wil dit na de nabehandeling wel maken. Zodat jullie het verschil kunnen zien, al zal deze niet heel groot zijn haha.
Hebben jullie ook ervaring met deze techniek? En wat vonden jullie van de pijn?
Liefs Joyce